Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

Chi per strada va per strada muore


Πες μου τι θες να κανω. Τον τυφλό, τον χαζό; Τον κλόουν που αγαπάς τοσο; Μάθετε να προσέχετε γαμω. Μάθετε να ξυπνάτε οχι μονο μετα τον εφιάλτη αλλα και μετα απο το όνειρο. Δεν θα ειμαι πάντα εδω για σας. Θελω κάποιον για εμενα... 
Για εμενα ποιος θα τα κανει αυτα;

Θελω να ακούτε. Γιατι αν δεν πιάνετε τις μεταφορές τότε πρεπει  να μιλήσω ίσια και δεν το αντεχετε. Πολιτικός, διπλόματης ή κατώτερος δεν ειμαι. Τουλάχιστον πλέον. Εκτιμήστε κατι. Δεν με νοιάζουν τα χαμόγελα, οι αγκαλιές και ολα αυτα. Θελω να νιώσω οτι ξέρετε οτι υπάρχω. Θελω πίσω το μερίδιο μου. Ναι έτσι εγωιστικά. Βλάκες, υπάρχω. Μιλαω. Πρεπει να δίνω γροθιές σε τόιχους ή να φωνάζω για να ακουστω; Δεν βαρέθηκατε να λέτε οτι ειμαι αυτός που μέθυσα με μια μπυρα και δεν ξερω τι λέω; Τοσο δύσκολο ειναι να πιστέψεις οτι μου βγαίνει φυσικό; Φυσικό με προσπάθεια, κοιτα ειρωνία; Με θέλετε παλι να κρύβομαι; Εξαφανίζομαι αν θελω. Θα σας κακοφανει σαν να μην πιάνετε το αγαπημένο σας τραγούδι που παίζει στην συγκεκριμένη ωρα στο ραδιόφωνο στις... ξερεις ήδη την ωρα. ναι 11:11 γιατι πιστεύω ακομα σε αυτές τις μαλακιες. 
Δεν υπάρχει κανένας σας πια για εμενα. Μονο εγω. Τερμα η διασκέδαση. Τωρα μεγαλώσαμε. Τωρα, απο αυτή τη στιγμή και μετα ειστε μόνοι. Και θα σας δώ άδειους. Θα ξερω τι λείπει όμως εσείς οχι αλλα θα το νιώθετε και δεν θα βρίσκετε τι. Θα βρίσκετε εαυτούς μου σε πολλα πρόσωπα αλλα κανένας δεν θα αρκεί μονος του. Δεν σκεφτήκατε καν οτι ειμαι 3 κομμάτια. Αυτο που θελω να δεις, αυτο που τελικά βλέπεις γιατι απέτυχα, και τέλος παντων αυτό με το οποίο μιλαω οταν ειμαι μονος μου. 

 Διαβάζεις ακομα; Οπως και να εχει αυριο ξημερώνει οπως καθε φορά. Αλλα αποψε αυτο θα αλλάξει. Απο σήμερα θα ειναι πάντα νύχτα. Ολα τα αστέρια έχουν πέσει. Το φεγγάρι μάτωσε. Τα παρατάω. Καλη συνέχεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου