"Μην μου θυμώνεις,,είχα πιει, είχα θαμπώσει είχα θυμωσει, είχα στο κεφάλι μου πολλα, είχα μαστουρωσει, δεν ήξερα τι έλεγα.. τι εννοούσα... τι σκεφτόμουν..."
Άκου εδω δικαιολογίες. Λοιπόν, να τα ξεκαθαρίσουμε; Έχουμε και λέμε... Λόγος.
Ειναι αυτό που συμβαίνει οταν ανοίγουμε το στόμα μας για να κάνουμε κάποιον να καταλάβει το πως νιώθουμε, το πως αισθανόμαστε, το τι ζητάμε, αυτο που θελουμε και φυσικά αυτο που σκεφτόμαστε...
Ο λόγος συνήθιζε να συνοδεύεται απο την σκέψη αλλα οχι πια. Ομως σίγουρα η σκέψη δεν συνοδεύεται παντα απο τον λόγο.
'Να σκέφτεσαι πριν μιλήσεις', λένε. Τι να σκεφτείς στις σκέψεις σου;
Γραμματική, λεξιλόγιο και συντακτικό; Εισαι τυχερός που σκαπουλαρεις την ορθογραφία. Και τι αλλο; Τις κατάλληλες λέξεις για να γίνεις ετοιμολογος; Διπλωμάτης; Δικηγόρος; Για αυτο λοιπόν οταν ανοίγουμε το στόμα μας να μιλήσουμε, να μιλάμε πιο καθαρά. Ολα αυτα που θέλαμε να πούμε και δεν είπαμε, κοιτά τωρα πως γλυστρανε αυθόρμητα.
Και τι στο διάολο σημαίνει δεν το εννοούσα;! Αφου το είπες, γιατι το ειπες;
Δεν το ειπες απλα, το φωναξες, το ούρλιαξες μέχρι να σπάσει η φωνή σου.
Ειναι ίσως οτι περισσότερο εννοούσες για να το υπερασπιστεις με τέτοια δύναμη και θράσος.
Οπότε για να περάσουμε στο ηθικό δίδαγμα, για να εκνευρισω αυτούς που δεν ειναι εκνευρισμένοι επειδή μάλλον δεν κατάλαβαν τι είπα ως τωρα.
Αν το κόμπλεξ μερικών ειναι τοσο βαρύ, αν ξέρουν οτι ειναι σκατοχαρακτηρες,
Δεν πρέπει να ανησυχείτε. Δεν θα το πω σε κανέναν.
αρκεί να κρατήσετε τα χέρια σας κοντά στο σώμα σας, το "τσιγάρο" και το ποτήρι μακριά απο τα χείλια σας και το στόμα σας κλειστό εκτός και αν οι λέξεις που θα βγουν απο αυτο θα κανουν κάποιον να χαμογελάσει.
Αλλιως πάρτε την ευθύνη για το σύννεφο μοναξιάς που θα σας βρέξει.
Θελω το καλο σας..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου