Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Κοιτώντας τον καθρέφτη


 Κοιτά εκείνο το σπίτι. Με τις πόρτες που χτυπάνε απο τον άνεμο και τα παράθυρα που ανοιγοκλείνουν ασταμάτητα σαν να σε χαιρετάνε. Χαιρετά και εσυ, μην εισαι αγενής. Μπαίνουμε; 

Μπήκαμε. Σκοτείνιασε νωρίς σήμερα. Αλλα δεν το ελέγχεις. Ασε τους διακόπτες. Δεν ανάβουν. Οι λογαριασμοί δεν πληρώνονται απο μόνοι τους. Μην ανησυχείς εχω φέρει κεριά. Να πάρε ενα. Ελα πιο κοντά να δεις καλυτερα. Μην έρχεσαι τοσο κοντά, θα τρομάξεις. Προχωρά στον διάδρομο με το κόκκινο χαλί. Νιώθεις βασιλιάς; Ωραια δεν ειναι; Κοιτά ομως τα κάδρα, γεμάτο βασιλιάδες. 
Μην ανησυχείς σου λεω. Δεν σε κοιτάζουν. Αρκεί να μην τα κοιτάς επίμονα.

Ανέβα τα σκαλιά. Αυτα στα αριστερά ή εκείνα στα δεξιά. Καθε μονοπάτι στο ιδιο μερος καταλήγει. Αυτα τα σκαλιά ειναι ιδιαίτερα. Όσο πιο σταθερά πατάς τοσο πιο σίγουρο ειναι οτι δεν θα διαλυθούν κατω απο τα ποδια σου. Αν πέσεις θα καταλήξεις στο υπόγειο. Το κερί σου δεν θα σε σώσει. Μην κανεις βήμα προς στα πίσω. Θα δείξεις ανασφάλεια και σου είπα τι θα συμβεί. Ελα σχεδον φτάσαμε.

Κοιτά ποσά σκαλιά ανεβηκες! Τωρα που τα βλέπεις δεν σου φαίνονται λιγα; Απογοητευτικές; Και που εισαι ακομα...
Κοιτά αυτόν τον διάδρομο. Αριστερά και δεξιά του διαδρόμου υπάρχουν δεκάδες πόρτες. Κοιμούνται. Κανε ησυχία. Μην τους ξυπνήσεις. Για μια φορά στην ζωή σου, κανε ησυχία οταν πρέπει να κανεις. Περπατά, διέσχισε τον διάδρομο και άνοιξε την πόρτα απέναντι σου. Έφτασες; Τι; Δεν ανοίγει; Έρχομαι! Περίμενε! 
Άνοιξε... Απλα έπρεπε να βάλεις περισσότερη δύναμη. Τι φοβάσαι; Εδω δεν φοβάται κανεις κανέναν. Τα κλειδιά ειναι άχρηστα. Άντε μπες μεσα στο δωμάτιο.

Τι βλέπεις; Ναι λιγα πράγματα. Αλλα και τα λιγα, ειναι ήδη κατι.
Ενα κόκκινο δωμάτιο. Σκούρο. Αντικείμενα πεταμένα εδω και εκει. Η λάμψη των κεριών έδινε σχήματα στις σκιές. Έκαναν την φαντασία σου να καλπάζει. Έβλεπες οτιδήποτε φοβόσουν οτι θα δεις. Στην μέση του δωματίου βρίσκεται ενας καθρέφτης.

Κοιτά μεσα του. Να ετσι εισαι. Σου φτάνει; Κοιτάς που και που το φόντο που υπάρχει απο πίσω σου; Δεν τρομάζεις; Οταν κοιτάς μεσα στον καθρέφτη λεω, σε κοιτάς στα ματια; Οταν κοιτάς στον καθρέφτη, δεν τρεμεις στην σκέψη οτι το είδωλο σου θα αρχίσει να κινηται ανεξάρτητα; Οταν κοιτάς στον καθρέφτη, δεν αναρωτιέσαι αν όντως ετσι σε βλέπουν οι υπόλοιποι; Δεν αναρωτιέσαι αν μπορείς να περάσεις απο μεσα του;

Έκανες τις επιλογές σου, με ακολούθησες μέχρι εδω. Τωρα κανε και μια τελευταία. Ή κοιτά αιώνια τον καθρέφτη, ή πηδα απο εκείνο το παράθυρο που φτιάχτηκε μονο για αυτόν τον σκοπό. Τα σκαλιά έπεσαν ετσι και αλλιως. Ειναι ψηλά... Να ξερεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου