Θα σου πω γιατι ηταν ο Παλιατσος που σκότωσε την βασίλισσα. Θα σου πω πως κατάφερε να περάσει, να φτάσει και να της κόψει τον λαιμό με ένα μαχαιρακι που έσερνε μαζι του απο τότε που γεννήθηκε.
Ο Παλιατσος ηταν τρελός. Βασικα ίσως και οχι. Ίσως τελικά να ηταν λογικός. Μπορει και θαρραλέος αλλα πιο πιθανόν να μην τον ενοιαζε τιποτα πια. Ένταξει. Το εχω. Υπήρχε λογική μες στην τρέλα του αλλα αρκετή τρέλα για να χαθεί και ο φόβος. Μάλλον έφταιγε λιγο και ο θυμός. Ο τρόπος που τον έβλεπαν ακομα και οι σκλάβοι ηταν υποτιμητικός. Δεν γελούσαν επειδη ηταν αστείος αλλα επειδη ηταν αυτός.
Ο Παλιατσος ήθελε να δείξει στον ιδιο ότι είμαστε ολοι άνθρωποι. Ότι ολοι μπορούμε να πέσουμε. Ακομα και οι ισχυρότεροι. Το έκανε κρυφά, μπήκε απο το παράθυρο. Σίγουρα αν τον ρωτούσαν αν το έκανε αυτός θα το παραδεχόταν αυθόρμητα. Αλλα κανεις δεν τον ρώτησε ποτε.
Και πως συνέχισε την ζωή του μετα απο φόνο; Κανονικά. Δεν ειχε ενοχές. Τους άξιζε. Σας αξίζει. Αλλα αφού έπεσε αυτή δεν τον ενοιαζαν οι υπόλοιποι. Αλλα πρόσεχε. Και μάλλον πρεπει να φοβάσαι αυτούς που γελάνε πιο πολυ, αυτούς που σε κάνουν να γελας λιγακι περισσότερο ματια μου. Το γέλιο είναι ζωή αλλα η ζωή δεν είναι γέλιο.
Δεν το έκανε για τα λεφτά. Ούτε για την δόξα, και για ποια εκδίκηση σκέφτεσαι. Για το γαμωτο. Για αυτόν. Για να χαμογελάσει.
Τωρα κανει ακομα καλύτερα την δουλειά του με την νέα βασίλισσα χαχαχαχα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου