Σάββατο 16 Μαΐου 2015

Δεν δακρύζω πια


 Δεν θα δακρύσω πια για εσενα. Μην παρεξηγηθείς, ειναι θέμα απρόσωπο.
Σσσς, ουτε δάκρυ. Για εσενα, για αυτόν, για αυτήν, για εμάς, για εσάς, για αυτους και παραδόξως, για εμένα.

 Δεν ειναι κακό να κανεις αναθεώρηση της εικόνας καθε ατόμου, καθε στιγμή που περνάει, κρατώντας βέβαια την βάση (το παρελθόν εννοώ για όποιον δε), δίνοντας προσοχή στις νέες πράξεις τους. Μην περιμένεις ομως τιποτα απο κανεναν.

Καθε σταγόνα που μπορει να κυλήσει απο το μάτι (δεν ξερω πως το ονομάζετε αυτο εσείς οι ρομαντικοί), θα ειναι σύσπαση συστήματος και οχι έκφραση συναισθημάτων.
Όλοι ειναι αναλώσιμοι ακομα και αν φύγει μαζι τους και η ταμπέλα τους είτε ειναι οικογένεια ειτε φίλοι.

Μην μου πείτε οτι δεν σέβομαι κανεναν.

Σέβομαι όποιον με σέβεται, χωρις να προσπαθεί να εμπνεύσει φόβο.
Οι κανόνες ειναι απλοί. Τα χαρτιά ίδια για όλους, καλα κομμένα και μοιρασμένα σωστά. 
Ειναι η σειρά σου, παίξε σωστά με όποια φύλλα και αν σου τύχουν.
Δεν ειναι δύσκολο να μπεις στην ζωή μου όπως δεν ειναι δύσκολο να σε πετάξω έξω με τις κλωτσιές και με την πόρτα μισοκλειστη για να σε δώ να φεύγεις με σκυμμένο το κεφάλι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου