Μιλάει η Λογική

Έσφιξα δυνατά τις γροθιές. Τα δόντια μου έτριζα περισσότερο απο οταν βλέπω καποιον εφιάλτη. Δεν ήθελα να δώ κανέναν μα ήθελα να δώ τους πάντες. Ήθελα να δώ μονο ένα άτομο ή ισως ηταν το μοναδικό άτομο που δεν ήθελα να δώ. Έβριζα ενώ μου έλεγαν ηρεμησε. Τότε άρχισε το προβλεπόμενο.

Άρχισα να γελάω. Άρχισα να γελάω τοσο δυνατά, τοσο υστερικα, τοσο αβίαστα που οποίος γελούσε το έραψε. Είπαν πως τρελάθηκα. Ισως αυτη να ειναι αλήθεια. Αλλα προτιμώ  να λεω πως απλα βρηκα τον τροπο μου. Είχα συναισθήματα. Τα ένιωθα στο στήθος μου. Τοσο έντονα που πήραν φωτιά και αυτο φαινόταν στα ματια μου μιας και έλαμπαν. Φαινοταν στο χαμόγελο μου που τρεμοπαιζε.

Σε καταστάσεις που δεν βρίσκεις λογική υπάρχει μονο ένας τρόπος αντιμετώπισης- η τρέλα, απάντησε η λογική. 

Να την ακούς. Αυτη ξερει καλύτερα. ΑΚΟΥ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ και σωπασαι.... μιλαει η λογική...

ΧΑΧΑΧΑ