Ή ολα ή τιποτα λένε και δεν μπορώ να βρω που βρίσκονται τα ολα. Σηκώνω παπλώματα κοιτάω πανω σε γραφεία και πατους μπουκαλιών και βρίσκω απολύτως το τιποτα. Θα περιμενω.
Για εκείνο το ξεχωριστό, και μέχρι να φανεί θα κανω ψευτοπροσπαθιες για να μην φανώ πριγκίπισσα. Δεν θα ψάξω πια σε μέρη που τα παντα ειναι πνιγμένα. Θα ψάξω σε χαμόγελα, θα ψάξω στο ενδιαφέρον, θα ψάξω στην καλοσύνη, στην όρεξη, στην επιμονή, στην διάθεση, στο φιλότιμο, στην εκτίμηση και αφου πια διαβεβαιωθω πως δεν υπάρχει, χάνοντας τον πολύτιμο μου χρονο, θα τα καταφέρω.
Θα καταφέρω να αγαπήσω εμένα πιο πολυ.
Απο τοτε που γεννήθηκα έγινα κολλητός με τον εαυτο μου. Ειναι ωραια γιατι με ξερει όπως δεν με ξερει κανεις άλλος. Και με αγαπάει, και θα τον αγαπήσω και εγω.
Επιτελους θα πάρω αυτο που μου αξίζει και έλειπε.
Θα βρω τον εαυτο μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου