Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

Όταν το μυστήριο πεθάνει


Όσο κρατήσει το μυστήριο θα κρατήσεις κι εσύ.
Όταν το μυστήριο χαθεί, θα έχεις πια χαθεί μαζί του θησαυρέ μου.
Κατάφερες να δημιουργήσεις μια ατμόσφαιρα σε μια ψευδαίσθηση και ποιος να σε πιστέψει.
Τόσα προκαταρκτικά που πλεον όλη η προσοχή είναι πάνω σου. Και τι κατάλαβες;

Συγκεντρώσου, μην αγχώνεσαι.

Κάνε μας να χαζεύουμε να χείλη σου και να ακούμε με ανυπομονησία τα λόγιά σου.
Πείσε μας πως δεν κάνεις ταχυδακτυλουργικά, μα μαγικά.
Αν προδώσεις το κόλπο, για' σένα, θα έχει πια τελειώσει.
Θα χαθεί. Δε θα υπάρχει το μυστήριο μήτε η περιέργεια.
Θέλεις να τελειώσει;

Το ενδιαφέρον όπως αποδείχτηκε ποτέ δεν ήταν στην πραγματικότητα παρόν,
όπως άλλωστε και η εντύπωση για την κινητοποίηση της σκέψης.

Μια ζωή περιμένουμε απαντήσεις χωρίς να κάψουμε ούτε ένα κύτταρο φαιάς ουσίας και μόλις τις έχουμε, προχωράμε γι’ άλλα. Για ποια;

Άρα, αν δεν έχεις τίποτα να δείξεις εκείνη τη στιγμή, γι' αυτούς, είσαι βαρετός. 

Είσαι ανοιχτός σαν βιβλίο κι όμως κανείς δεν ξέρει να διαβάζει. 
Όσοι ξέρουν προτιμούν τις ταινίες. Αλλά για 'μενα αγαπητοί μου, ικανός μάγος είναι αυτός που έχει τα μανίκια σηκωμένα. Γιατί αν οι άσοι δεν είναι κρυμμένοι στα μανίκια, τότε πού βρίσκονται;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου