Τι λείπει;

Το μυαλό μου παστώνει.

Η ματιά μου γίνεται τεμπέλικη και κουρασμένη.

Η νύχτα είναι πια μέρα και μέρα δεν υπάρχει.

Αν το θυμηθώ μπορεί και να πεινάσω.

Τα τραγούδια μου ακούγονται ίδια και χιλιακουσμένα.

Τι λείπει;

Να σου μιλήσω;

Δε θέλω να μιλήσω.

Δεν έχω κάτι να σου πω άλλωστε.

Σου είπα δε σκέφτομαι τίποτα.

Τότε γιατί δακρύζω;

Τι λείπει;

Γιατί τα γράφω αυτά;

Τι σε νοιάζουν κι εσένα;

Γιατί διαβάζεις ακόμα;

Τόσες ερωτήσεις, δε θα απαντηθούν ποτέ.

Μα λίγο πειράζει.

Το μόνο που θα ‘θελα να ξέρω,

Τι  λείπει;